Taşların Çalındığı Amfi Tiyatro; Kolezyum | Roma, 2013

Hani hangi zamanda yaşamak isterdin diye o an sorsalardı, milattan hemen sonra, Roma’da derdim. En azından 80 bin kişinin içinde olduğu, bu oval amfitiyatroda bir gösteri anı yaşamak isterdim. İşçi sınıfıyla arenaya en uzak yer olan en tepelerde oturmak mı, ya da Senato üyeleri ve diğer önemli insanlarla sahneye en yakın yerlerde mi oturmak güzel olurdu? Her katında farklı bir atmosferdeymiş gibi hissediyordum. Zamanla taşların çalındığı bu arenada. Halka muhteşem bir eğlence sunmak için yapılmıştı; ordayken kendime şu soruyu sordum ne izlemek isterdin; gladyatör dövüşleri, hayvan avı, tiyatro veya eski savaşların temsili gösterilerini mi? 40 gün 40 geceyi duymuştum ama 100 gün ve gece süren açılış oyunlarında 5 binin üzerinde hayvan ve yüzlerce insan kurban edilmişti. Bir insanın kulakları o acıları nasıl duymaya dayanırdı. Güzel şeyleri hatırlamayı seçen ben, 400 yıl sürmüş gladyatör dövüşlerini izlemek yerine bir tiyatrocunun sözlerini, bir opera sanatçısının eserini dinlemek isterdim. Taşlarının muhteşem dokusuyla gökyüzündeki bulutlara temas eden bu yapı, dünyanın en büyük amfitiyatrosuydu.